Redaktor Witold Kożdoń zaprasza na wycieczki górskie. Nasz region jest przecież do tego stworzony!

Magurka Wilkowicka nie jest wysoka
Liczy sobie 909 metrów n.p.m. i jest czwartym pod względem wysokości szczytem Beskidu Małego. Na jej wierzchołku znajduje się bardzo ładne schronisko PTTK i to za jego sprawą Magurka jest najczęściej odwiedzanym szczytem w zachodniej części Beskidu Małego. Obiekt zasłużenie cieszy się swoją renomą, a ja osobiście wolę go od znajdujących się po drugiej stronie Bramy Wilkowickiej schronisk na Szyndzielni oraz Klimczoku.
Z każdej strony świata tam wejdziemy
Na szczyt Magurki Wilkowickiej można wejść praktycznie z każdej strony świata. Najłatwiej zrobić to, idąc od parkingu na Przełęczy Przegibek. Po niespełna godzinie niezbyt męczącego marszu niebieski szlak doprowadzi nas pod samo schronisko. Polecam jednak trudniejszą i dwukrotnie dłuższą trasę prowadzącą z przystanku MZK Stalownik przy drodze do Żywca. Od tego miejsca czerwony szlak pnie się monotonnie w górę, więc na odpoczynek warto się zatrzymać w studenckiej chatce na stoku Rogacza (828 m). Roztacza się stamtąd piękna panorama Bystrej, Szyndzielni, Klimczoka i Skrzycznego. Na szczycie Rogacza czerwony szlak łączy się z żółtym prowadzącym na Magurkę ze Straconki. Podczas ostatnich minut marszu przy dobrej pogodzie ze ścieżki ujrzymy piękną panoramę Bielska-Białej, a nawet Zbiornika Goczałkowickiego. Z kolei ze szczytu Magurki roztaczają się widoki nie tylko na Beskid Śląski, ale także na Beskid Mały. Będąc przy schronisku warto rozważyć, czy nie wybrać się na 45-minutowy spacer na Czupel (933 m n.p.m.), będący najwyższą górą Beskidu Małego. Jej szczyt poznamy po ławeczce i usypanym obok kopcu kamieni.
Drogę powrotną z Magurki warto pokonać wraz ze znakami żółtymi. Zaprowadzą nas one do doliny Straconki, a półtoragodzinną wędrówkę uatrakcyjnia przepiękne widoki na Bielsko-Białą.

Od autora: Witam serdecznie. Jestem dziennikarzem cieszyńskiego oddziału "Dziennika Zachodniego". Po dniach spędzonych za monitorem komputera lubię aktywnie wypocząć, dlatego przed dwoma laty wstąpiłem do skoczowskiego koła PTTK. Razem z jego członkami przemierzyłem już niejedną górską trasę. Uwielbiam nasze Beskidy, więc będę namawiał Was do ich bliższego poznania. Z turystycznym pozdrowieniem Witek Kożdoń.